Nowe pomysły dotyczące astrologii

Ostatnie poprawki: 2001 VI 17.

Na tej stronie przedstawiam moje nowe i nie całkiem nowe pomysły i domysły dotyczące astrologii, mniej lub bardziej niedopracowane.

Teksty, próbujące w fenomenologiczny sposób wyjaśniać "zasadę działania" domów i Zodiaku, uwzględniłem w artykule "Rozważania na temat natury znaków, domów, punktów arabskich i midpunktów". Tu zostawiłem tylko tekst na temat możliwych związków między aspektami a liczbami zespolonymi, który uważam za mniej udany.

Aspekty a liczby zespolone

Przedstawienie aspektów przy użyciu liczb zespolonych (lub przynajmniej na płaszczyźnie, przy użyciu wektorów). Hipoteza robocza, rozwinięcie modelu z artykułu Próba naukowego podejścia do astrologii.

1. Założenia modelu:

Najsilniejsza jest koniunkcja (360°) - to jest fala podstawowa. Jeśli chcemy otrzymać fale stojące, można to dzielić przez liczby naturalne (1,2,3...). Aspekty można dodawać i odejmować. Podział 1:2 jest zły (moja interpretacja: więcej problemów i przeszkód, nie musi to być rzeczywiście złe), 1:3 jest dobry, 1:5 jest dobry, nie mam pomysłów odnośnie 1:7 i dalszych. Aspekt powstały jako kombinacja dwóch aspektów jest od nich słabszy. Podział (1:2, 1:3 ... 1:n ... itd.) osłabia aspekt; ten efekt gwałtownie narasta wraz ze wzrostem n. Każdy aspekt ma swoją krzywą intensywności (powinno się ją zbadać doświadczalnie).

2. Opis matematyczny.

Będę używał płaszczyzny liczb zespolonych. Liczba zespolona to liczba postaci

z = x + iy

gdzie i to pierwiastek kwadratowy z -1 - tzw. jednostka urojona. Wartością bezwzględną liczby z będziemy nazywać liczbę nieujemną

|z| = sqrt( x² + y² )

i w naszym modelu będzie ona opisywać siłę aspektu. Nazwijmy x częścią rzeczywistą z a y częścią urojoną z. Część rzeczywista (czyli x) będzie odpowiedzialna za jakość aspektu: ujemną lub dodatnią.

Każdy aspekt można zapisać jako

x_n + i*y_n

gdzie x_n jest liczbą rzeczywistą a y_n jest liczbą rzeczywistą dodatnią (dlaczego dodatnią? Aby uniknąć odejmowania aspektów zamiast ich dodawania. Jednakże to założenie może być błędne). Jeśli x_n < 0 , aspekt jest ujemny; jeśli x_n < 0 , aspekt jest dodatni. Można też wyrazić jakość aspektu liczbowo:

Q_n = x_n/|z_n| = x_n/sqrt(x²+y²).

Koniunkcja jest neutralna i bardzo silna, więc przyjmijmy x_kon=0 , |z_kon|=1 (a nawet jeśli nie, to można podzielić wszystkie aspekty przez |z_kon| - w końcu na razie chodzi wyłącznie o znalezienie proporcji między aspektami), czyli z_kon = 0+i*1 = i. Jakość jest równa zero.

3. Wnioski.

360:2 = 180 => opozycja - silna i ujemna. Być może coś typu 0.5*(-1+i) , czyli siła byłaby równa |z_op| = 1/sqrt(2) , jakość byłaby równa Q_op = x_op/|z_op| = -1/sqrt(2) = -0.707...
360:3 = 120 => trygon - silny i dodatni. Siła powinna być nieco mniejsza (np. 1/sqrt(3)), jakość dodatnia (np. 0.5 lub 0.707...)
360:2:2 = 90 => kwadratura - silna i ujemna - powinna być słabsza niż opozycja ale bardziej ujemna.
360:3:2 = 60 => sekstyl - średni i dodatni - słabszy i mniej pozytywny (1:2 !!!) niż trygon. Wątpliwość: to może być równie dobrze 360:2:3 => być może opozycja jest mniej ujemna a trygon bardzo dodatni ?
360:2:2:2 = 45 => półkwadrat - słaby i ujemny - słabszy i bardziej ujemny niż kwadratura.
360:3:3 = 40 => nonyl - bardzo słaby i bardzo dodatni
itd.

Dodawanie i odejmowanie aspektów może wyglądać w ten sposób:

z_m+n = c_mn * (z_m + z_n)

gdzie c_mn zawsze < 1 (wzór może wyglądać inaczej).

Przykłady:

135 = 90+45 = 180-45 - zapewnie słabszy niż półkwadrat ale jeszcze bardziej ujemny,
90 = 60 + 30 - nieco osłabia ujemność kwadratury
180 = 120 + 60 - osłabia ujemność opozycji
120 = 90 + 30 = 180 - 60 - osłabia dodatniość trygonu
150 = 120 + 30 = 180 - 30 = 60 + 90 - prawdopodobnie słabszy niż półsekstyl lecz odrobinę ujemny
itd.

Jak widać, pełny opis byłby bardzo skomplikowany - ogromna liczba kombinacji dodawania, odejmowania, dzielenia ... W rezultacie otrzymałoby się tło i trochę wystających zeń aspektów.

Powrót do strony z uwagami nt. astrologii.

Powrót do strony głównej.

Darmowy hosting zapewnia PRV.PL