Maria (Muzia) Sierotwińska-Rewicka
12.06.1937 - 13.10.2011
Maria
(Muzia) Sierotwińska-Rewicka, działaczka opozycji
niepodległościowej, dziennikarka i nauczycielka języka
polskiego,
urodziła się w Krakowie w krakowskiej rodzinie
od pokoleń profesorskiej. Ukończyła Prywatne, Katolickie
liceum
Ogólnokształcące P.P. Prezentek w Krakowie , Filologię
Polską na WSP i klasę śpiewu w Szkole Muzycznej.
W 1968 roku za
swą nieprawomyślną postawę została karnie przeniesiona ze
stanowiska profesora języka polskiego do biblioteki w liceum
Ekonomicznym w Nowej Hucie. Następnie zasiliła grono
nauczycielskie w liceum P.P.Prezentek. W 1974 uczyła w XIII
LO im.
Bohaterów Westerplatte.
Od 1976 zajmowała się rozprowadzaniem samizdatów
korowskich i niezależnych
oficyn. Brała udział w przygotowaniach tekstu Statutu
Wolnych
Związków Zawodowych w kancelarii mecenasa Rozmarynowicza a 5
września
1980 roku weszła w skład Zarządu Regionu Małopolska
NSZZ „Solidarnośc”. Była dziennikarka „Gońca Małopolskiego
„ biuletynu Zarządu i tygodnika malopolskiej Solidarnaści.
13
grudnia została internowana , i przewożona do wielu miejsc .
Siedziała „na dołku” w Krakowskiej Komendzie Głównej,
następnie w Zakładzie Karnym w Kielcach, następnie
wywieziona do
Ośrodka dla Internowanych w GOŁDAPI, skąd karnie
przewieziona do
podobnego ośrodka w Darłówku. Ciężka choroba nerek i
poważne problemy z sercem stały się powodem przewiezienia do
szpitala więziennego w Łodzi, gdzie odmawiała wszelkiej
pomocy
lekarskiej. Skierowano ją do szpitala im. Dietla w Krakowie.
Po
zwolnieniu z internowania wyjechała wraz z mężem Dionizym i
córką
Bereniką do Stanów Zjednoczonych, do Kaliforni. Wszyscy
otrzymali paszporty z adnotacją o „prawie do jednokrotnego
przekroczenia granicy Państwa”. W Kalifornii była
korespondentem
Radia Wolna Europa, radia Polska Fala Radiowa w Los Angeles,
,
„Nowego Dziennika” w Nowym Jorku i „Gwiazdy Polarnej” w West
Point. Udzielała się politycznie wśród polonii
kalifornijskiej między innymi w Klubie im. Heleny
Modrzejewskie j i
grała w polsko-amerykańskim teatrze im. Heleny
Modrzejewskiej.
Powróciła z rodziną do Polski 13 grudnia 1992 roku.
Do
przejścia na emeryturę uczyła języka polskiego w XIII LO i w
Szkole Aktorskiej Lart Studio w Krakowie. Przez jakiś czas
była
członkiem i delegatem na zjazdy Unii Demokratycznej a
później
Unii Wolności .
Odznaczona
złotą odznaką Solidarności, Złotym
Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia
Polski.